حدودا دو سال پیش بود که به لوزان آمدم. سوییس. تجربه زندگی در خارج از کشور داشتم اما در اروپا نه. چند ماهی شیفته نظم و انضباط آنان شدم. سعی کردم شبیه آنان منظم زندگی کنم. اما هر چه بیشتر جلو می روم دلم برای وطنم تنگ تر می شود. مردمان اینجا به شدت دنیازده و عاشق رفاه هستند. انگار هیچ بویی از آرزوهای دور و دراز و ساختن جامعه انسانی نبرده اند. اساتید و متفکران جامعه نظریه پردازی می کنند و شاید در زندگی مردم اثر بگذارند اما کلیت مردم تلاشی برای پیشرفت نمی کنند. فقط اینکه چطور مصرف بیشتری کنند، چطور بیشتر بخورند، چطور بیشتر تفریح کنند و چطور بیشتر پول در بیاورند ملاک عمل است.
گاهی خواب وطن را می بینم و گاهی در خواب و بیداری وطن را می بینم. مردمان شریف کشورم که دلشان برای همدیگر می تپد و دست یکدیگر را می گیرند و هوای هم را دارند.
خوابم یا بیدار؟ وقتی در وطن بودم خواب بودم یا بیدار؟
درباره این سایت